De Vrolijke Fietser

Moeder School-tocht 2018

Elfstedentocht ….. gemiddeld eens in de 20 jaar.
WK’s en EK’s voetballen …… eens in twee jaar, WK en EK afwisselend. Maar of we daar in de toekomst ook bij zijn. Ik zou er niet zo zeker van zijn.
Olympische spelen ….. inne keer in de twee jaar, zomer – en winterspelen afwisselend.
Maarrrrrr …. Wat wel inne keer in het jaar plaatsvindt en waar we in het begin van het mountainbike-seizoen eind september al naar uitkijken is ….  de MoederSchoolTocht (in de rest van het verhaal: MST). En daar zijn we altijd bij.
In het begin van het kalenderjaar worden we er door Ad al op geattendeerd dat we op d’n 28^e januari niks moeten plannen, want dat dan de MST gehouden wordt. Dan weten we al, dat Ad (één van de vaste fietsers zondags en durdeweeks) een paar keer gaat afzeggen. Dan wil ie alleen dur de bossen in een straal van een km of 10  rondom Valkenswaard struinen om weer de mooiste paadjes voor zijn MST te zoeken.
In de weken voor de MST wordt er nog maar weinig afgezegd, want iedereen wil fit en goedgetraind ’s morgens om negen uur in de Lentenier verschijnen. Gerard gaat vanaf tweede kerstdag vier weken naar Vietnam. Hij zorgt ervoor dat ie net een paar dagen voor de MST thuis is. Zo gepland of kwam het toevallig zo uit ?? Ik denk het eerste. Een week voor de 28^ste gaan drie leden op wintersport. Slecht gepland …. Want in die week kan er van alles misgaan, fysiek dan ….. en dan wordt de MST ons door de neus geboord. We deden het op de diverse afdalingen rustiger an dan vorig jaar. We gingen niet door de risicovolle tiefschnee (tenminste …. niet bewust). En ik kan het weten, want: één van hen was ik.
Alles, maar dan ook alles, wordt gedaan om maar zo picobello aan de start te verschijnen. Fietsen extra nauwkeurig gepoetst en in het vet gezet. Thom laat zijn mountainbike als project tijdens zijn fietsenmakerscursus helemaal opknappen. Een week voorafgaand aan de 28^ste komt de MST al regelmatig voor in ons App-verkeer.
Ad M: morgen ben ik er niet. Keelontsteking en flink verkouden (lees: Ik wil aansterken voor de MST).
Hans: Morgen ben ik er niet; krachten sparen voor de MST.
Frans: Conditioneel zit het wel goed met de wintersporters. Vraag me af of ik jullie nog kan bijhouden (hij doelt hiermee op de MST)
App op 24 januari van Ad M; hij blijkt al weer hersteld te zijn: Zijn er liefhebbers om morgen een rustige voorbereiding te doen op de tocht der tochten van zondag?
Wil: Hier in Oostenrijk hebben we geen tijd om rustig an te doen en gaan we er volle bak tegenaan om goed voor de dag te komen op de MST. (volgens mij had Wil het hier over de après-ski)
Ben: Ik ben er niet wij zijn een paar daagjes naar Maastricht en weer op tijd terug voor de MST
Ad M: De overgang van tiefschnee naar tiefmodder kon wel eens tegenvallen.
Ad: Als klunen, oewe fiets sjouwen en tiefmodder je goed afgaan wordt de MST dit jaar de hemel op aarde. Ik ben er morgen ook, Ad. Inderdaad een wat rustige voorbereiding kan geen kwaad. En skiërs geniet ze.
Hans: Ik wacht het weer nog ff af. (lees: ik spaar me voor de MST).
Thomas: Stuurt een foto van zijn opgeknapte mountainbike met als onderschrift: “hij is er klaar voor”.
Ad: De fiets van Thom is er klaar voor, mijn voorbereidingen zijn getroffen; de MST kan gefietst worden. Ik zie jullie allemaal graag zondag om negen uur op de Lentenier 27. De skiërs reeds een goede reis terug.
Frans: In het blauw of oranje
Ad: Oranje lijkt me een prima kleur.
Hans: Ik haal een bos bloemen voor jullie ma.

Met zulke voorbereidingen in woord en daad, is de sfeer gezet en stonden we dan ook allemaal, zonder afzegging, mi z’n tienen om negen uur voor het huis van Ad en Ria. Zo links en rechts en tegenover hen gingen al wat gordijntjes vroeger open dan ze gewend waren op de andere 51 rustige zondagmorgens in de Lentenier.
Ad had zijn route nog aan moeten passen. De door de storm omgewaaide bomen blokkeerde nogal wat paden, die Ad in zijn tocht had zitten. Er lagen op sommige paden zoveel bomen, dat die onbegaanbaar geworden waren. Ook nu nog moesten we regelmatig van de fiets om over nogal dikke boomstammen heen te klauteren, mi fiets en al op de schouder. Via voor ons onbekende single-tracks kwamen we via Leenderbos en Zoerik ergens tussen Weert en Maarheeze terecht. Ad deed een beroep op onze concentratie, stuurmanskunst en fietsbeheersing, want de MST was doorspekt met bochtige paden, sommigte , op z’n Ads, kort langs het water. Ergens in de bossen in Maarheeze stond Ria met de koffie en de  traditionele, overheerlijke appeltaart. Van de slagroomspuitbus werd gretig gebruik gemaakt. Daarna werd de tocht voortgezet richting Leende. Tussen Sterksel en Leende, over d’n harde weg en tegen wind in, maakten we een soort treintje. Alleen dat treintje ging steeds harder rijden, waardoor de wagonnekes er één voor één afwaaiden. De topsnelheid lag volgens mij (één van de eerste afvallers) boven de 35 km. Verrekkes hard vur op de mountainbike. Met als gevolg, dat we in Leende, vlak voor het viaduct, gingen wachten op elkaar. Iedereen sloot aan, behalve onze voorzitter, die had bij binnenkomst in Leende de verkeerde afslag gevat. Bij moeder School in de keuken zagen we hem terug.
Volgens mij heeft Ad niet zijn gehele route kunnen rijden; hij wist hoe laat de soep klaar stond en via veel harde weg waren we rond kwart voor één op de Zilberg. Voordat we binnen konden, werden we nog geattendeerd op stukken asbest, die her en der op het erf lagen. Dit vanwege de stormschade, die het dak van de schuur had opgelopen.
Bij binnenkomst rook je de soep al. We werden welkom geheten door moeder School (Cor) en moedertje School (Ria). Het komende anderhalf uur werd er veel gelachen, gezongen en genoten van de soep, roggebrood met katenspek en de overheerlijke fleskes Dommelsch.
Onder dankzegging voor de geweldige tocht en gezellig samenzijn in de keuken van moeder School verlieten we de Zilberg. Enkele van ons gingen nog even naar onze stamkroeg an de mert. ’s Anderdaags hurden we via de tam-tam dat ’t inne wel hil laot gemaakt had.
Ook de dagen na de 28^ste werd onze groepsapp veelvuldig gebruikt. Dit keer om Ad, Ria en moeder School welgemeend te bedanken:
Thomas: Ad en Ria, het was weer fantastisch. Bedankt voor jullie inzet en de gastvrijheid die we op de Zilberg mochten krijgen. Trouwens het zingen was bijna zuiver. Nog efkes oefenen. Als Lewie de muziek kent, kunnen we gaan optreden.
Wil: Het was weer een MST van hoge kwaliteit en onvergetelijke momenten! Alle lof voor de organisatie Ad en Ria en natuurlijk ook moeder School. Hartelijk dank voor jullie inspanningen!
Hans: Ik sluit me volledig aan bij de voorgangers. Ad, Ria en Cor. Het was weer super.
Ad M: Helemaal mee eens. Ik heb er van genoten. Dank je wel.
Gerard: Geweldige dag, Ad, voelde me meteen weer thuis. Dank aan jou, Ria en je moeder.
Mies: Schon, Ad en Ria. Bedankt voor de geweldige dag. Elk jaar kijk ik er weer naar uit. Die dag, dat we mi z’n tienen dur de bossen rausen. En daarna bij jullie moeder in de keuken gezellig soep eten, napraoten en samen zingen en veul lachen. Dit gaan we in stand houden, ok as helaas volgend jaar de Zilberg (waarschijnlijk) niet meer het praathuis zal zijn. Hulde aan jullie moeder.
Ad: Thanks, mannen. Voor ons was het ook weer leuk om de voorbereiding te doen en te zien wa’n prachtige club wij hebben.

Ja en dit is eigenlijk een perfect einde van dit verhaaltje over de MST 2018.  

Mies

www.vrolijkefietser.nl

© 2025 • sponsored by Naambordjes