De Vrolijke Fietser

Onderweg naar Übereisenbach nuttigden we koffie en een lekker broodje, dat was voor Ben met zijn nieuwe tanden even wennen! In Übereisenbach werden we verwelkomd door Paula en John en daarbij kwam Kees vanzelfsprekend uitgebreid ter sprake. Daarna werd er omgekleed voor de eerste rit. Via mooie wegen met de nodige beklimmingen en afdalingen lieten we ons naar Wilz leiden, waarna we via Kautenbach weer terug fietsten naar Übereisenbach.Een kleine 70 km op de teller. Hierna konden we beginnen aan de heerlijke de Koninck, die door Ben voor de fietstocht al aan de tap was aangesloten. Hierna lieten we ons de spaghetti bolognese goed smaken. Bij het uitbuiken arriveerden Thom en Hans die zich, nog voordat ze hun tassen naar de kamers brachten, te goed deden aan hun eerste De Koninck. De meesten begaven zich al op tijd naar bed om de volgende ochtend fit te zijn.

Dat het aantal pensionado's steeds maar toeneemt was te merken aan het tijdstip van vertrek. Om 9:40 uur na het nemen van de startfoto's door Paula begonnen we aan onze zaterdagtocht. Richting Gemünd was het al snel flink klimmen en fietsten we naar Echternach waar het tijd was voor koffie en vlaai. Hierna ging het richting Vianden waarbij we werden verrast door een flink onweer, gelukkig konden we in een schuurtje schuilen en een enkeling zocht daarbij de rusthouding. Nadat Ad zich nog even had laten nat regenen stapten we allemaal weer op de fiets om in Vianden de inmiddels gebruikelijke uitsmijter met halve liter cola te nuttigen. Wil kreeg aanvankelijk geen medestanders om de muur van Vianden op te gaan maar Thom besloot vervolgens toch om hem te volgen. Ook Louis deed een dappere poging, maar na de eerste bocht bedacht hij zich en reed met de rest mee naar Vianden. Na het eten werd het terras verruilt voor de fiets en gingen de wegen uiteen. Een aantal ging direct naar Übereisenbach en anderen via een lusje of via de St. Nicolas. Hierbij ontstond de nodige verwarring en kwam Louis maar niet boven op de St. Nicolas aan. Telefonisch contact leverde niet echt duidelijkheid op en Louis zocht en vond z'n eigen weg naar Übereisenbach. Wil kon het niet laten om ook nog even de Putscheid te pakken en maakte het zo bond dat de rest die al geruime tijd terug waren in das Alte Zollhaus zich enigszins zorgen begonnen te maken. Tegen 18:00 uur kwam hij na ruim 125 km. eindelijk moe maar voldaan binnen en kon de barbecue beginnen. Maar natuurlijk niet voordat de laatste 3 Hofnar sigaren van Thom (die hij héél lang geleden bij zijn huwelijk cadeau had gekregen en gelukkig in cellofaan waren verpakt) waren aangestoken door Thom, Ben en Wil. John bakte het vlees weer heerlijk bruin. Hij moest daarbij wel een paraplu vasthouden want de regen kwam met bakken naar beneden. Ook deze avond werd het voor de meesten niet zo laat na alle inspanningen, maar de echte diehards zochten pas het bed op nadat het 2e vaatje De Koninck burgemeester was gemaakt. 

Op zondagmorgen werd eerst Ad gefelicteerd met z'n 63e verjaardag. Na het ontbijt werd door menigeen nog gedubd: " wel of niet fietsen". Volgens vaste traditie begon de harde kern waaronder ook " nieuweling" Louis iets na half tien aan de laatste tocht naar Kautenbach om daar te genieten van koffie en oma's appeltaart. De niet fietsers gingen per auto. In tegenstelling tot voorgaande jaren was de uitbater in lederhose niet meer van de partij maar de koffie en appeltaart smaakte er niet minder om. Tegen 13:00 uur waren we weer terug en kregen we van Paula en John nog heerlijke soep en brood met worst voorgeschoteld. Hierna werd alles weer ingepakt en ingeladen en beloofden we Paula en John dat we volgend jaar weer met ons allen zouden terug komen. Vervolgens reden we moe maar voldaan weer huiswaarts.