De Vrolijke Fietser
Michelau 2012
Hoogtestage 2012 in Michelau (foto's volgen nog)
Vrijdag 1 juni: het is weer zover. RKVTWC "De Vrolijke Fietser" verzamelt zich om de rode bloedlichaampjes aan te vullen middels een hoogtestage in het Luxemburgse Michelau. Zoals gebruikelijk was iedereen ruim op tijd aanwezig en vertrokken we netjes achter elkaar met 3 auto's. Op één van de auto's waren de fietsen onzichtbaar: aan het oog onttrokken door een schitterende hoes. Mies en Hans zouden met de motor komen. Na 20 minuten was van de mooie rij niets meer over. De hoes moest worden verwijderd omdat Ben en Wil dreigden op te stijgen. Gevolg: iedereen reed volgens eigen inzicht naar Michelau.
Maar nog voor het donker was, wist toch iedereen de plaats van bestemming te bereiken. Daarbij hadden Frans en Thom de aller kortste route gevonden. Maar ......als ge over Hasselt rijdt om in Maastricht niet in de file te komen en ..... ge komt dan in Maastricht toch in de file, dan wordt dat bij onze club echt gewaardeerd. Dat is vergelijkbaar met de route over Teuven.
Vrij kort na aankomst, ruim voor het voortreffelijke eten van Frans, zijn we met het aanvullen van de rode bloedlichaampjes begonnen. Het is zaak om daar meteen werk van te maken. Dit jaar, voor het eerst, niet met Palmpjes maar met donkerrode, koele, van een wit kraagje voorziene Koninckjes. Volgens Ben krijg je hiermee kwalitatief een beter resultaat. Het werkt, zo bleek de volgende dag. Gelukkig is er dan in de loop van de avond wel iemand die eraan denkt om ook nog een kopje vers gezette koffie te maken. Het blijkt, dat je daar geen filters voor nodig hebt. Wel toiletpapier, liefst zonder geurtje.
De hellingen van zaterdag waren peule(n)schilletjes met al die rode bloedlichaampjes in het lijf. Bij één van de eerste hellingen stelde Kees voor om eerst helemaal naar beneden te rijden en dan omdraaien en weer helemaal naar boven. Instemming alom. Ad had eerst nog enige bedenking maar was daarna toch ook blij dat we op deze manier onze conditie en rijvaardigheid op een hoger peil brengen. We vlogen erover heen en we hadden zelfs nog tijd om onderweg koffie te drinken en te genieten van een welverdiende Strammer Max. De hele dag werden we begeleid door motoren waarop Hans en Mies gezeten waren. Zij maakten foto's. Ook van Thom en Wil toen zij verkeerd gereden waren en een hele zware helling voor de kiezen/wielen kregen. Ze zeiden, dat ze de Muur van Vianden hadden bedwongen. Gelukkig konden ze het terras nog bereiken waar inmiddels de rest van de ploeg was neergestreken, die wel de juiste route had genomen.
Bij het huisje gekomen zijn we onmiddellijk weer begonnen met het aanvullen van de rb's. Dit om te voorkomen dat we morgen al bij de eerste beklimming over de weg zouden ‘zwabberen'. Want als wij, de leden van RKVTWC "De Vrolijke Fietser", ergens een hekel aan hebben dan is het wel aan ‘unne zwabberaar'. Na het buitenlandse eten van Kees zijn we weer verder gegaan met datgene waar we, naast fietsen, goed in zijn: zeveren en ondertussen het lijf verzorgen voor de dag van morgen. Toch wil ondergetekende hier even melding doen van het overleg dat de Denktank van onze club tussen de bedrijven door nog belegd heeft. Daaruit komt het advies, om bij voorkeur de komende jaren onderwerpen aan te snijden waarbij alle leden van de club kunnen meepraten. Dus liever niet meer over ‘het werk' praten. Als (bijna) de helft van de vereniging alleen maar kan luisteren of uit het geheugen moet putten (wat steeds moeilijker wordt) dan denkt, ondergetekende, dat de denktank hier weer blijk geeft van hun heldere kijk op het clubgebeuren. Waarvoor dank!
Over de zondag kunnen we kort zijn: dramatisch. Iedereen op en top fit, klaar om de rit naar Kautenbach in recordtijd te volbrengen en dan regent het. En niet te weinig. Kortom, we hebben niet gefietst. Nog wel naar Kautenbach geweest voor koffie met. Voor Mies en Hans moet het geen pretje zijn geweest om met de motor weer huiswaarts te gaan vanwege kou en regen. Voor ons ook niet omdat we graag nog wat kilometers aan de 115 km van zaterdag hadden toegevoegd.
En toch was het weer een geweldig weekend. Maar waar zitten we volgend jaar? Want dat we ergens zullen zitten, is zonneklaar.
Kees
PS (voor niet Vrolijke Fietsers die onze site bezoeken): tijdens onze hoogtestage is gebleken dat er in België een fietsenzaak schijnt te zijn waar je 2 linker handschoenen kunt kopen voor een zeer schappelijke prijs.
terug
Vrijdag 1 juni: het is weer zover. RKVTWC "De Vrolijke Fietser" verzamelt zich om de rode bloedlichaampjes aan te vullen middels een hoogtestage in het Luxemburgse Michelau. Zoals gebruikelijk was iedereen ruim op tijd aanwezig en vertrokken we netjes achter elkaar met 3 auto's. Op één van de auto's waren de fietsen onzichtbaar: aan het oog onttrokken door een schitterende hoes. Mies en Hans zouden met de motor komen. Na 20 minuten was van de mooie rij niets meer over. De hoes moest worden verwijderd omdat Ben en Wil dreigden op te stijgen. Gevolg: iedereen reed volgens eigen inzicht naar Michelau.
Maar nog voor het donker was, wist toch iedereen de plaats van bestemming te bereiken. Daarbij hadden Frans en Thom de aller kortste route gevonden. Maar ......als ge over Hasselt rijdt om in Maastricht niet in de file te komen en ..... ge komt dan in Maastricht toch in de file, dan wordt dat bij onze club echt gewaardeerd. Dat is vergelijkbaar met de route over Teuven.
Vrij kort na aankomst, ruim voor het voortreffelijke eten van Frans, zijn we met het aanvullen van de rode bloedlichaampjes begonnen. Het is zaak om daar meteen werk van te maken. Dit jaar, voor het eerst, niet met Palmpjes maar met donkerrode, koele, van een wit kraagje voorziene Koninckjes. Volgens Ben krijg je hiermee kwalitatief een beter resultaat. Het werkt, zo bleek de volgende dag. Gelukkig is er dan in de loop van de avond wel iemand die eraan denkt om ook nog een kopje vers gezette koffie te maken. Het blijkt, dat je daar geen filters voor nodig hebt. Wel toiletpapier, liefst zonder geurtje.
De hellingen van zaterdag waren peule(n)schilletjes met al die rode bloedlichaampjes in het lijf. Bij één van de eerste hellingen stelde Kees voor om eerst helemaal naar beneden te rijden en dan omdraaien en weer helemaal naar boven. Instemming alom. Ad had eerst nog enige bedenking maar was daarna toch ook blij dat we op deze manier onze conditie en rijvaardigheid op een hoger peil brengen. We vlogen erover heen en we hadden zelfs nog tijd om onderweg koffie te drinken en te genieten van een welverdiende Strammer Max. De hele dag werden we begeleid door motoren waarop Hans en Mies gezeten waren. Zij maakten foto's. Ook van Thom en Wil toen zij verkeerd gereden waren en een hele zware helling voor de kiezen/wielen kregen. Ze zeiden, dat ze de Muur van Vianden hadden bedwongen. Gelukkig konden ze het terras nog bereiken waar inmiddels de rest van de ploeg was neergestreken, die wel de juiste route had genomen.
Bij het huisje gekomen zijn we onmiddellijk weer begonnen met het aanvullen van de rb's. Dit om te voorkomen dat we morgen al bij de eerste beklimming over de weg zouden ‘zwabberen'. Want als wij, de leden van RKVTWC "De Vrolijke Fietser", ergens een hekel aan hebben dan is het wel aan ‘unne zwabberaar'. Na het buitenlandse eten van Kees zijn we weer verder gegaan met datgene waar we, naast fietsen, goed in zijn: zeveren en ondertussen het lijf verzorgen voor de dag van morgen. Toch wil ondergetekende hier even melding doen van het overleg dat de Denktank van onze club tussen de bedrijven door nog belegd heeft. Daaruit komt het advies, om bij voorkeur de komende jaren onderwerpen aan te snijden waarbij alle leden van de club kunnen meepraten. Dus liever niet meer over ‘het werk' praten. Als (bijna) de helft van de vereniging alleen maar kan luisteren of uit het geheugen moet putten (wat steeds moeilijker wordt) dan denkt, ondergetekende, dat de denktank hier weer blijk geeft van hun heldere kijk op het clubgebeuren. Waarvoor dank!
Over de zondag kunnen we kort zijn: dramatisch. Iedereen op en top fit, klaar om de rit naar Kautenbach in recordtijd te volbrengen en dan regent het. En niet te weinig. Kortom, we hebben niet gefietst. Nog wel naar Kautenbach geweest voor koffie met. Voor Mies en Hans moet het geen pretje zijn geweest om met de motor weer huiswaarts te gaan vanwege kou en regen. Voor ons ook niet omdat we graag nog wat kilometers aan de 115 km van zaterdag hadden toegevoegd.
En toch was het weer een geweldig weekend. Maar waar zitten we volgend jaar? Want dat we ergens zullen zitten, is zonneklaar.
Kees
PS (voor niet Vrolijke Fietsers die onze site bezoeken): tijdens onze hoogtestage is gebleken dat er in België een fietsenzaak schijnt te zijn waar je 2 linker handschoenen kunt kopen voor een zeer schappelijke prijs.
terug
foto's
www.vrolijkefietser.nl