De Vrolijke Fietser
Michelau 2009
Het eerste weekend van juni stond weer in het teken van onze jaarlijkse hoogtestage in het Luxemburgse idylische plaatsje Michelau. Door omstandigheden waren 3 van onze leden spijtig genoeg niet in de gelegenheid om aan deze trainingsstage mee te doen. Hans moest zorgen voor zijn hond, Mies was nog niet bekomen van zijn val van de motor en Gerard werd gehinderd door zijn knieblessure. Volgend jaar beter!
Vrijdag 5 juni 2009 om 12:15 uur werd er met 2 auto's vanaf de Hagard vertrokken. Frans en Thom reden samen en Ben en Wil. Onderweg werd één keer gestopt voor een kopje koffie en een broodje bij een benzinestation waar nog geen statafeltje aanwezig was, behelpen dus maar het broodje smaakte er niet minder om. Om 15:15 uur reden zij Michelau binnen en werd snel de bagage, de proviant en de tap met 1 vatje palm naar ons huisje nr 7 gesjouwd (het 2e vatje bleef nog even achter in de auto van Ben). Het weer was redelijk met regelmatig wat zon. Na de installatie van de tap werden de eerste palmpjes getapt en deze werden genuttigd onder het genot van een heerlijke sigaar (volgens de berekeningen van Thom inmiddels 29 jaar oud). Hierbij werden weer de nodige sterke verhalen verteld en Adje R. was daarbij prominent aanwezig. Vervolgens werden er slingers gehangen voor onze jarige Ad. Tegen 19:00 uur werd er gebeld door Ad dat hij met Kees net van de autoweg reed en verwachtte dat zij over een half uurtje zouden arriveren. Niet veel later dan verwacht betraden ook zij ons huisje nr. 7 en werd voor de jarige Ad het "lang zal hij leven" gezongen. Daar moest natuurlijk wel op geproost worden. Na de eerste dorst te hebben gelest was het tijd voor het avondmaal dat ook dit jaar weer op uitstekende wijze werd verzorgd door Frans. De afwezigheid van 3 Vrolijke Fietsers was ook merkbaar in de hoeveelheid eten die overbleef, maar niets werd weggegooid.....de volgende dag zou dat ook nog goed smaken. Na het eten werd de rest van de avond gevuld met het gezellig bijkletsten onder het genot van enkele palmpjes en geleidelijk aan werden de verhalen steeds sterker met dank aan Adje R. Om 01:00 uur werd het tijd om het bed op te zoeken en even later was iedereen in diepe rust (soms duidelijk hoorbaar).
Zaterdags zijn we na ‘n, door Ad goed verzorgd ontbijt, om 9:30 uur op pad gegaan. Langs het kasteel omhoog. Het boven wachten duurde deze twee dagen aanmerkelijk korter dan vorige edities. Komt dat omdat we allemaal beter getraind waren of had dat 'n andere reden??
terug
Vrijdag 5 juni 2009 om 12:15 uur werd er met 2 auto's vanaf de Hagard vertrokken. Frans en Thom reden samen en Ben en Wil. Onderweg werd één keer gestopt voor een kopje koffie en een broodje bij een benzinestation waar nog geen statafeltje aanwezig was, behelpen dus maar het broodje smaakte er niet minder om. Om 15:15 uur reden zij Michelau binnen en werd snel de bagage, de proviant en de tap met 1 vatje palm naar ons huisje nr 7 gesjouwd (het 2e vatje bleef nog even achter in de auto van Ben). Het weer was redelijk met regelmatig wat zon. Na de installatie van de tap werden de eerste palmpjes getapt en deze werden genuttigd onder het genot van een heerlijke sigaar (volgens de berekeningen van Thom inmiddels 29 jaar oud). Hierbij werden weer de nodige sterke verhalen verteld en Adje R. was daarbij prominent aanwezig. Vervolgens werden er slingers gehangen voor onze jarige Ad. Tegen 19:00 uur werd er gebeld door Ad dat hij met Kees net van de autoweg reed en verwachtte dat zij over een half uurtje zouden arriveren. Niet veel later dan verwacht betraden ook zij ons huisje nr. 7 en werd voor de jarige Ad het "lang zal hij leven" gezongen. Daar moest natuurlijk wel op geproost worden. Na de eerste dorst te hebben gelest was het tijd voor het avondmaal dat ook dit jaar weer op uitstekende wijze werd verzorgd door Frans. De afwezigheid van 3 Vrolijke Fietsers was ook merkbaar in de hoeveelheid eten die overbleef, maar niets werd weggegooid.....de volgende dag zou dat ook nog goed smaken. Na het eten werd de rest van de avond gevuld met het gezellig bijkletsten onder het genot van enkele palmpjes en geleidelijk aan werden de verhalen steeds sterker met dank aan Adje R. Om 01:00 uur werd het tijd om het bed op te zoeken en even later was iedereen in diepe rust (soms duidelijk hoorbaar).
Zaterdags zijn we na ‘n, door Ad goed verzorgd ontbijt, om 9:30 uur op pad gegaan. Langs het kasteel omhoog. Het boven wachten duurde deze twee dagen aanmerkelijk korter dan vorige edities. Komt dat omdat we allemaal beter getraind waren of had dat 'n andere reden??
In Kautenbach dachten we aan de koffie en gebak te kunnen gaan. Kees had echter andere gedachten en reed door. Natuurlijk weer naar boven via het fietspad naar Clervaux. Uiteindelijk waren we zo uitgeput dat we daar onze (schamele) lunch hebben genuttigd. Lauwe soep en 'n snee brood mee 'n plak kaas. Op zich was dat niet zo erg, maar we betaalden daar wel de hoofdprijs voor. Om de ellende nog compleet te maken, begon het tot overmaat van ramp ook nog te regenen.
Teruggekomen kwam de zon weer door en hebben we op het terras de vermoeidheid van ons af gedronken. Nadat Frans vrijdags 'n fantastisch diner voor ons had klaargemaakt, was het zaterdag de beurt aan Kees. De "Bamiboys"van vorig jaar hebben ons weer niet teleurgesteld!!
De avond ging al voetballend, pratend en drinkend voorbij. Nederland - IJsland 2-0.
Op zondag was het vertrek om ongeveer 10:00 uur. Dit keer richting Vianden. De Muur moest natuurlijk nog op onze Palmares worden bijgezet. Echter was het bewust dat Kees net deed of hij de Muur niet wist te vinden? Hij maakte ons niet wijzer en reed door. Het was aan de oplettendheid van Wil en Ad te danken dat enkelen van ons de muur onder de wielen hebben gekregen. Daarna de Saint Nicolas. Voor het eerst in het bestaan van onze fietsclub hebben we deze van twee kanten beklommen. De A+ groep van de steile kant en de A groep via de grote weg.
Op zondag was het vertrek om ongeveer 10:00 uur. Dit keer richting Vianden. De Muur moest natuurlijk nog op onze Palmares worden bijgezet. Echter was het bewust dat Kees net deed of hij de Muur niet wist te vinden? Hij maakte ons niet wijzer en reed door. Het was aan de oplettendheid van Wil en Ad te danken dat enkelen van ons de muur onder de wielen hebben gekregen. Daarna de Saint Nicolas. Voor het eerst in het bestaan van onze fietsclub hebben we deze van twee kanten beklommen. De A+ groep van de steile kant en de A groep via de grote weg.
Het was de bedoeling dat we in Diekirch nog iets zouden gaan drinken. Op de weg daarheen begon het hard te regenen en besloten we om toch maar full speed naar Michelau door te tijden. Daar wachtte de Palm ons al op en werd het droog en zonnig toen we genoten van het door Ben getapte edele vocht.
Nadat we gedoucht en gegeten hadden bleek dat we slechts 1 vatje Palm op hadden gemaakt, het 2e vatje lag nog onaangeroerd in Ben's auto! Met zessen 30 liter Palm. Echter andere jaren met negen, 60 liter Palm. Moeten we volgend jaar toch eens berekenen wie daar verantwoordelijk voor zijn.
terug
foto's
www.vrolijkefietser.nl