Om 7:00 uur werd er door Frans en Wil vanuit de Hagard in Valkenswaard vertrokken naar Heerhugowaard. Helaas waren er bij de start geen andere Vrolijke Fietsers te bekennen, dat had ongetwijfeld te maken met de slechte weersvoorspellingen voor deze zondag. 's Nachts had het flink geplensd en om 6:30 uur miezerde het ook nog wat. Om 7:00 uur was het wonderwel droog en dat bleef het ook de eerste uren. Het eerste gedeelte naar Gorinchem ging voortvarend. De weg daar naar toe is inmiddels redelijk bekend vanwege de jaarlijkse tocht naar Leiden. Vanaf Gorinchem moesten we echter een andere route volgen en dat betekende regelmatig zoeken. Frans had uitgezocht dat we bij Ameide met het voetgangerspontje de Lek over moesten. Onderweg werd ons door een wat oudere man (die zelf fervent fietser was geweest tot z'n 78e maar toen over een hond viel en inmiddels van een beroerte was bekomen) de richting naar Ameide gewezen en op onze vraag of het pontje ook op zondag vaart was het antwoord: "Da's de vraag hè want Ameide is een christelijke gemeente!" Gelukkig wachtte ons de schipper bij aankomst al op en stak direct van wal. Aan de overkant zochten we in Lopik naar een eetgelegenheid maar helaas niets te vinden. Dan maar eten in Woerden 12 km. verderop. In het centrum van Woerden zochten we echter ook tevergeefs naar een restaurant. Het begon inmiddels tegen 13:00 uur te lopen en er moest gegeten worden. Uiteindelijk belandden we in een snackbar om toch wat warms binnen te krijgen. Frans sprak nog een echtpaar aan om te vragen hoe we richting Uithoorn moesten fietsen. Toen hij vervolgens vertelde dat we naar Heerhugowaard gingen was hun reactie: "Maar da's met de auto anderhalf uur rijden!" Tijdens het eten was het begonnen met regenen en dat ging nog een tijdje door nadat we onze tocht voortzetten. Via Uithoorn kwamen we bij Amstelveen en besloten we om toch maar door Amsterdam te fietsen. Via Osdorp en Slotervaart volgden we de fietsbordjes richting Zaanstad en kwamen we in het havengebied. Vervolgens bereikten we het pont over het Noorzeekanaal: ons 3e en laatste pontje. Tijdens de oversteek spraken we nog met 2 wielrenners die een tocht van 130 km. rond Amsterdam hadden gefietst in de stromende regen. De weergoden waren ons dus erg goed gezind geweest. Via Zaanstad volgden we de provinciale weg naar Alkmaar en van daaruit naar Heerhugowaard. De lange tocht begon nu toch wel zijn tol te eisen. Ondanks dat we de weg hadden gevraagd kregen we de juiste richting naar onze eindbestemming niet te pakken. Dan maar 'n belletje van Frans naar zijn zoon Raoul. Na enige uitleg over de plek waar wij ons bevonden reden Patrick en Fieke met de auto naar ons toe. Vervolgens reden zij ons vooruit en Patrick liep ons herhaaldelijk tegemoet om de juiste richting te wijzen. Uiteindelijk kwamen we zo op de plaats van bestemming: het was inmiddels 18:30 uur en op de teller stonden ruim 240 km. Ondanks de lange tocht waren we boven verwachting nog redelijk fit. Na 'n heerlijke douche genoten we van heerlijke soep die Raoul en Patrick hadden bereid en aten we nog voortreffelijke couscous van Marij. Verder toonde Patrick nog zijn kunsten op de piano. Helaas kon ons verblijf maar van korte duur zijn vanwege het late tijdstip en rond 21:00 uur vertrokken we met de auto huiswaarts.
terug