De Vrolijke Fietser
6 januari 2008
Geacht bestuur,
Afgelopen zondag liep ik zoals gewoonlijk met mijn hond te wandelen in de bossen van Heeze. Het had geregend en het was dus modderig. Zeker hier onze omgeving staat daar bekend om. Ik liep daar te wandelen en baalde eigenlijk dat mijn hond naar buiten moest. Ik waande mij helemaal alleen in het bos en had moeite met het vinden van een droog stukje grond. Daarom was mijn verwondering des te groter toen ik 5 leden van uw vereniging op de fiets door het bos zag rijden. Ze hadden lol. Dat merkte ik. Je moet wel 'n heel fanatiek mountainbiker zijn wil je in deze omstandigheden nog kunnen lachen. "Petje af", mompelde ik bij mezelf. "Dit zijn jongens van Jan de Wit. Jongens die niet bang zijn voor 'n beetje water. Jongens met karakter. Jongens waar je alleen maar respect voor kunt hebben en dat je als vereniging en sponsor blij moet zijn dat je zulke jongens op de ledenlijst hebt staan". Ik heb ze nog nagekeken en zag dat een van de leden (ik meen de naam "Ben" gehoord te hebben) een cursus valtechniek had gevolgd. In zijn val probeerde hij nog zijn fiets te beschermen door zelf in de modder te vallen. Ik geloof niet dat hij er iets van heeft geleden. Als dat wel zo was geweest zou 'n fruitmand zeker op zijn plaats zijn geweest. Dit soort duik is zelden te zien en ik dank de Heer op mijn blote knieën dat ik getuige ben geweest van dit moment. Wat later liep ik naar de Hut van Mie Pils om toch bij te komen van dit geweldige moment. Groot was mijn verwondering dat ik deze jongens achter nun grote Trappist zag zitten. Zo te zien hadden ze weinig of niets geleden van hun avontuur. Ik heb nog wat foto's van deze helden gemaakt en zal ze u binnenkort toesturen. Geacht bestuur, u gelooft dat mijn dag niet meer kapot kon en met een wel heel goed gevoel ben ik zingend door de modder naar huis gewandeld.
Met vriendelijke groet,
Een wel heel blije Heezer wandelaar.
terug
Afgelopen zondag liep ik zoals gewoonlijk met mijn hond te wandelen in de bossen van Heeze. Het had geregend en het was dus modderig. Zeker hier onze omgeving staat daar bekend om. Ik liep daar te wandelen en baalde eigenlijk dat mijn hond naar buiten moest. Ik waande mij helemaal alleen in het bos en had moeite met het vinden van een droog stukje grond. Daarom was mijn verwondering des te groter toen ik 5 leden van uw vereniging op de fiets door het bos zag rijden. Ze hadden lol. Dat merkte ik. Je moet wel 'n heel fanatiek mountainbiker zijn wil je in deze omstandigheden nog kunnen lachen. "Petje af", mompelde ik bij mezelf. "Dit zijn jongens van Jan de Wit. Jongens die niet bang zijn voor 'n beetje water. Jongens met karakter. Jongens waar je alleen maar respect voor kunt hebben en dat je als vereniging en sponsor blij moet zijn dat je zulke jongens op de ledenlijst hebt staan". Ik heb ze nog nagekeken en zag dat een van de leden (ik meen de naam "Ben" gehoord te hebben) een cursus valtechniek had gevolgd. In zijn val probeerde hij nog zijn fiets te beschermen door zelf in de modder te vallen. Ik geloof niet dat hij er iets van heeft geleden. Als dat wel zo was geweest zou 'n fruitmand zeker op zijn plaats zijn geweest. Dit soort duik is zelden te zien en ik dank de Heer op mijn blote knieën dat ik getuige ben geweest van dit moment. Wat later liep ik naar de Hut van Mie Pils om toch bij te komen van dit geweldige moment. Groot was mijn verwondering dat ik deze jongens achter nun grote Trappist zag zitten. Zo te zien hadden ze weinig of niets geleden van hun avontuur. Ik heb nog wat foto's van deze helden gemaakt en zal ze u binnenkort toesturen. Geacht bestuur, u gelooft dat mijn dag niet meer kapot kon en met een wel heel goed gevoel ben ik zingend door de modder naar huis gewandeld.
Met vriendelijke groet,
Een wel heel blije Heezer wandelaar.
terug
foto's
www.vrolijkefietser.nl