De Vrolijke Fietser

Uitfietsdag(en)

Geruisloos is er een nieuwe wielerterm in het fietsjargon van onze club binnengeslopen. Een uitfietsdag. Of liever gezegd: uitfietsdagen.
Was het zo, dat we vóór dit jaar direct na onze Tocht-Waar-We-Het-Allemaal-Voor-Doen, de renfietsen aan de spreekwoordelijke wilgen hingen. Vorig jaar zijn er al leden geweest, die na Diekirch nog enkele keren over het Kempisch asfalt denderden.
Dit jaar was het niet meer vrijblijvend. Over en weer vond mailverkeer plaats (soms opruiend van aard, wat een verwoestend gevolg had de dag daarna).
Dit had tot gevolg, dat de eerste uitfietsdag uitliep op een confrontatie tussen de mailschrijver en zijn twee slachtoffers. Een confrontatie, er is al over geschreven, die uitmondde in een topsnelheid van ruim 42 km in het uur (om in Thoms termen te spreken) en dat gedurende enkele kilometers. Wat tot gevolg had, dat we voor 10.15 uur bij Lozen aankwamen. Daar hadden ze ons duidelijk nog niet verwacht. De koffie met gebak stond als vanouds gereed. Daarna stoppen ergens buiten Hamont voor een trapist, palm of kriek.
De tweede uitfietsdag kreeg al meer het karakter van wat de term inhoudt. UITFIETSEN DUS. Negen uur verzamelen; vijf over negen vertrekken. Het eerste anderhalf uur goed doorfietsen, nu richting Postel, het Kanaal en als pleisterplaats werd "De Blauwe Kei" aangedaan (dat heet volgens mij iets met zaligheden) . In ieder geval zalig was het. Daarna langs het kanaal richting Lommel, linksaf richting Valkenswaard met als een trappistentussenstop "het Wit Perd".
De derde uitfietsdag werd in ieder geval door schrijver dezens gezien als laatste zit op het smalle zadel, omdat deze dacht, dat de 23ste Duotank het mountainbike seizoen zou openen.
Via Weert (waar Ad richting huis ging - het hockeyseizoen is weer begonnen) naar Lozen, en daarna naar de Zaren, waar we Wils advies graag wilde volgen. De zon zoekend, achter glas tegen d'n tocht, bestelden we unnu heuse Kasteelbier. Nee ginnen Dubbele, maar, stoere mannen als we ons voelden, unnen Trippel. 11 % meneer. Heerlijk. Daar we ons ervan bewust waren, dat we maar één fleske tot ons konden nemen, (niet vanwege ons eurobudget, maar vanwege het feit, dat we toch wel enigszins verantwoord het zomerseizoen wilden afsluiten) genoten we er zichtbaar van. En dat zichtbaar wilden we jullie (lezers en fietsers, die er niet bijwaren) niet onthouden.
Vandaar dat we dat tafereel op de gevoelige digitale plaat hebben vastgelegd. Ik heb vernomen, dat, bij goed weer, er volgende week nog een aantal Vrolijke fietsers op (uitfiets)pad gaan. Die laatste kasteelstek is aan te bevelen.
Wil (ook nog schaatsen), Ben en Frans gaan de winter door met spinning wheels. Geert bindt de kicksen onder en de rest ziet elkaar bij de diverse mountainbike toertochten. Ik verheug me al op de pauzesoep.

Wegseizoen 2007 ten einde .... Bij goed weer starten we weer half februari 2008.

DIEKIRCH 2008 ...HERE WE COME !!