De Vrolijke Fietser

Frans had wat zware bovenbenen met, bij extra inspanning, krampaanvallen. Hij moest dus zuinig en geknepen fietsend de heuvels op. Erg voor Frans, maar fijn voor Mies. Want ondanks de 10 kilo minder in vergelijk met vorig jaar, blijft klimmen voor hem een hels karwei. Wat soepeler dan vorig jaar werden de hordes genomen; hij was blij, dat Frans (ongewild)  in de buurt was. Ad en Wil doen gewoon wat ze moeten doen. Houden wat in, fietsen wat door en in geval van Ad had ie tijd om te sms ‘en met twee van zijn Lourdesgangers, die ook van de partij waren.
We hadden ons voorgenomen minder tijd te besteden bij de controleposten. Dus na luttele minuten van: eten bijvullen en Frans z’n appeltaart naar binnen werken, werden de jacks in de bestelbus gegooid en ging het “mi blote erms” onder een stralende zon richting 10 km verder dan La Gileppe. Die traditionele controlepost lieten we deze keer letterlijk rechts liggen en na de beruchte lange valsplatbeklimming van de Baraque Michel en de 11 km lange afdaling naar Jalhay konden we genieten van ons welverdiende kopje tomatensoep, kippenboutjes en slaatjes van onze fourageurs. Wa’n genot als ge mi unne gloeiende kop de camper in kan lopen en diezelfde kop onder een kraan met stromend water kunt blussen. Echt gebeurd ….  In onze camper “Suntravel” genaamd.

terug

www.vrolijkefietser.nl

© 2025 • sponsored by Naambordjes